zaterdag 3 december 2011

Toch maar een toren van maken

Brussel is een eldorado voor liefhebbers van gebouwhoeken. Zoals wij.
Aan de Lesbroussart-straat staat deze stompe hoek. De korte vleugel links is een klein stukje van de Louisalaan. Als je naar de onderste helft van de afgeronde hoek kijkt, zie je dezelfde vensters als in de vlakke muren. Alleen zijn ze rondgebogen. Dat is een simpele oplossing om de hoek om te gaan.
Richt je de blik naar boven, dan zie je dat de architekt ineens dacht, hee, daar kunnen we ook een toren van maken. De rondgebogen gevel ziet er plotseling uit als een toren doordat de overstekende dakrand is onderbroken. De hoek in de penthouse-verdieping bovenop het gebouw is echt een toren geworden: hoger dan de rest van het gebouw, en bekroond met een geribbelde rand. Plus een iel vlaggestokje erbovenop.
Fijn aan dit gebouw is verder nog de geleding in de gevel: de tweede, derde en vierde verdieping vormen een enorme erker. En terwijl dit dus een uitspringend gedeelte is, hebben de vijfde verdieping en het penthouse juist een inspringing. Wat een simpel gebouw leek, blijkt vol verrassingen te zitten.
En dan te bedenken dat de Belgische en Europese hoofdstad vol staat met zulke surprises!

maandag 28 november 2011

Job Cohen hekelt bonuscultuur

Inmiddels is de Kerdijk-lezing van Job Cohen ook online te vinden. De meritocratie wordt overgewaardeerd, de elite moet zich netjes gedragen, en de bancaire bonuscultuur is funest voor de hele samenleving. Ik vat 't maar heel kort samen.

Een zeer lezenswaardig verhaal (elf bladzijden), dat precies op het goede moment komt om de Occupy-beweging wat theoretische onderbouwing te geven. Lees die tekst!


http://www.scribd.com/doc/73344313/Kerdijk-lezing-door-Job-Cohen

zaterdag 19 november 2011

Er gloort rood licht

In zijn Kerdijk-lezing van 18 november, zaterdag gepubliceerd in NRC Handelsblad, betoogt PvdA-fractieleider Job Cohen dat talenten aangeboren zijn, en dat mensen die minder talenten meekrijgen, daar niet op mogen worden aangekeken. Hij stelt dat tegenover het VVD-standpunt dat mensen die niets van hun leven bakken, dat aan zichzelf te wijten hebben.

J. Cohen
Als iemand met beperkte talenten is uitgerust, en dus niet over de gereedschappen beschikt om iets van z’n/d’r leven te maken, heeft-ie dan gefaald? Ja, pech, zegt de VVD. Nee, zegt Cohen, we hebben met z’n allen de plicht om iedereen vooruit te helpen, en een leven te laten hebben dat past bij z’n vermogens. Doen we dat niet, dan verliezen mensen het vertrouwen in de maatschappij en valt de zaak uit elkaar.

Job Cohen zegt nog veel meer in de lezing dan ik kan weergeven in deze samenvatting. Graag zou ik naar de originele tekst verwijzen, maar om onbegrijpelijke redenen staat die nog nergens online. [Inmiddels wel.] Jammer, want dit is een lezing die cruciaal kan blijken voor de toekomst van de sociaal-democratie en de bestrijding van de kortzichtige meritocratische opvattingen van de VVD. De Kerdijk-lezing is vooralsnog alleen te vinden in de papieren versie van NRC Handelsblad van zaterdag 19 november 2011. Tik hem over, stencil hem, deel hem uit, frommel ‘m in het handtasje van een VVD-ster. Zegt het voort, het rode licht gloort!

woensdag 27 juli 2011

De Hoek van Garnier

In onze reeks hoeken van gebouwen deze keer een Franse rechte hoek. (Eerdere aflevering: Minervalaan?) 
De Franse architect Tony Garnier ontwierp in 1919 een moderne stadswijk voor Lyon, het Quartier des États-Unis. Vrijstaande huizenblokken, drie tot vijf verdiepingen hoog, langs ruime verkeerswegen en afgewisseld met groene binnenplaatsen. Op ruime schaal werd gewapend beton toegepast.
Voordat de bouw echt van start ging, zette Garnier drie voorbeeldblokken neer. De detaillering, ornamenten en bouwhoogte weken af van de productieversie van de woonblokken, die iets strakker en iets hoger werden, want het moest een tikje goedkoper.

Maar op veel plaatsen heeft Garnier zijn kenmerkende hoeken kunnen handhaven. In een kennelijke poging om de harde, rechte hoek wat af te ronden, paste hij een soort driemensionale "pixellation" toe. Een afronding, uitgevoerd als een verspringende reeks rechte hoeken.
Daar bestaat ongetwijfeld een term voor, maar die weet ik nu even niet.
Een zelfde versiering is ook te zien op de toren bij Garniers slachterij in Lyon, tegenwoordig evenementenhal. Opvallend vond ik ook de hoek van een van Garniers eerste huizenblokken. De verdiepingen hebben een 45-graden afschuining, maar de begane grond is een rechte hoek met een balkonnetje erbovenop. En de hoek van het balkon is ook weer opgebroken in "pixels".

In Nederland is Tony Garnier (1869-1948) nauwelijks bekend, hoewel hij grote invloed had op Cornelis van Eesteren en diens plan voor Amsterdam-Slotervaart. Bovendien was hij een tijdgenoot van Dudok.

vrijdag 22 april 2011

Freedom Party inspires censorship. What freedom?

What do you call it when a regional government invites someone to give a lecture and then cancels it because it contains political views? I call that censorship. 
 
The government of the Dutch province of North Holland invited cultural historian Thomas van der Dunk to deliver the annual Willem Arondeus lecture on 26 April 2011 in Haarlem. The lecture series aims to exchange views about freedom, including controversial ones.

Thomas von der Dunk
(Wikimedia/Jos van Zetten)
Mr Van der Dunk, however, appeared to be a touch too controversial for the Haarlem authorities. In his lecture, "The new World War II taboo" (published by daily Leidsch Dagblad) he draws parallels between the collective pre-1940 blindness for the creeping Nazi influence in Dutch society, and today's growing fear to criticise the anti-elitist, anti-Islam, anti-rule of law views propagated by a certain political party. In other words, Mr Van der Dunk says it is becoming taboo to compare Geert Wilders' Freedom Party (PVV) to the 1930s fascist NSB party.

Criticism becomes taboo
Being a cultural historian, Thomas van der Dunk adduces a wealth of arguments to corroborate his views. Yet none of this evidence was able to turn the Haarlem authorities' minds. Mr Van der Dunk was asked to tone down his lecture and drop the criticism of the PVV party, which of course he refused. So the lecture committee cancelled the lecture.
In doing so, the hapless provincial deputies proved Van der Dunk's point: it is becoming taboo to criticise the Freedom Party. What's really worrying is that the committee which cancelled the lecture was really broad-based, including as it did five parties from left, right and centre – in other words, not a rightist group with an axe to grind.

Radio and TV are shit-scared
So why was this censorship row barely reported by the Dutch public broadcasters? Because they are also proving Van der Dunk's point: Geert Wilders' Freedom Party hates the public stations' guts and through his key support for the fund-cutting government, he's got the broadcasters by the goolies. That's why they are keeping very, very, quiet. Rather than criticising the party that's lurking in the shadows, waiting to kill unbiased public broadcasting. We all know what happened in the 1940s.


(Anti-semitism… Another reason why we haven't heard Van der Dunk on the radio might be that he has the worst possible voice for it. But I would have preferred his unbearable croaky falsetto to the crass stupidity of Freedom Party MP and Provincial Representative Hero Brinkman, who denounced Thomas van der Dunk as "an antisemite". Van der Dunk is the son of renowned historian Herman van der Dunk, who fled Nazi-ruled Germany in 1937. Thomas van der Dunk's grandmother was Jewish. But that is beside the point. Or is it?)