Net terug van vijf dagen Frankrijk, waar ons opviel dat in de pers vrijelijk wordt gesproken over het
ras van de komende president van de VS. In een onverdacht serieus dagblad als
Le Monde wordt Barack H. Obama zonder enige vorm van gêne (mooi, dat Frans) aangeduid als een
mesties (un métis). Dat wil zeggen: een persoon van gemengd ras.
 |
| President Obama says 'mutt' |
Mag 'mesties' dan nog een beetje de klank hebben van een etno-demografische wetenschappelijke term, de term 'een zwarte' is in het Nederlandse taalgebied nagenoeg taboe. (Tenzij als antwoord op de vraag 'welke kleur T-Ford heb jij'.) Niet zo in Frankrijk, waar
le Noir even onbekommerd wordt gebruikt als 'métis'. Met een hoofdletter, dat wel.
En degenen die deze onverbloemde termen hanteren, zijn niet de eersten de besten: sociologiedocent Orlando Patterson van Harvard,
Le Monde-correspondent Sylvain Cypel, en
de commentaarschrijver van Le Monde.
De vrijelijke omgang van de Fransen met deze begrippen doet mij vermoeden dat we in Nederland nog kampen met een taboe. Zwart, gemengd ras - brrrr, dat zèg je toch niet. Hardop. Kom, kom, het mag best. We zijn in goed gezelschap: Obama zelf. In zijn persconferentie vandaag noemde hij zijn beoogde huisdier "
a mutt, just like me". Asbakkenras, betekent dat.
Chapeau, monsieur Obama!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten