Vlaggentjesdag

Die N staat terecht in de titel. Echte Hagenaars zeggen vlaggentjesdag en trekken zich niks aan van witte of groene boekjes. Mijn ome Henk zei het zo, en die sprak Net Haags. Hij was persoonlijk nog weggebombardeerd uit het Bezuidenhâht. Ome Henk (Caboort) geldt voor mij als een vertegenwoordiger van het 'derde Haags': naast het bekakte elite-Haags ('veur') en het platte Haags ('voâh') is er namelijk ook nog het nette Haags: 'vo-eur'. Dat sprak hij. De taal van de gewone Hagenaars die jaar in, jaar uit werkten voor de anderen die het elite-Haags uit de bek wrongen. Maar dit terzijde.

Haring dus vandaag, twee maatjes p.p. om precies te zijn, en vergezeld van - nee, niet van uitjes ('eûhtsjis' of hoe schrijf je dat) want dat is heiligschennis. Met uitjes erbij proef je geen haring. Nee, vergezeld van oude jenever. Die overigens niet zo heet omdat hij langer in de fles denkt te kunnen blijven. Nee, oude jenever wordt op de oude manier gemaakt. Zie talloze jeneversites voor uitleg. Nieuwe haring met oude jenever. Iedere kok kan je uitleggen dat het naast elkaar proeven van contrasterende smaken precies datgene is wat culinair genot onderscheidt van gewoon nasse. Vandaag dus een culinaire topdag.

Geboren zijnde aan het Frankenslag durf ik meestal met de hand op het hart te beweren dat ik, zo ik iets ben, ik een Hagenaar ben. Wat schetst mijn verbazing toen ik, zoekende naar een plaatje van mijn 'geboortehuis' (foto hiernaast, Frankenslag 142, hoek Prins Mauritslaan), erachter kwam dat ik geboren ben in wat nu geldt als, en toen vast ook al, het 'stadsdeel Scheveningen'.


Het doet mij dan ook deugd dat ik op deze Vlaggentjesdag 2007 kan zeggen: ich bin ein Scheveninger!