zaterdag 14 januari 2017

Geen cafeetje, toch een Parijse straathoek

De Boulevard Diderot in Parijs komt schuin uit op de Quai de la Rapée. De T-kruising die daardoor ontstaat heeft dus een stompe en een scherpe hoek.

Een gebouw op een stompe hoek heeft vaak een gewone platte gevel met een knik erin, alsof het een rechte wand was die een beetje is gevouwen om langs de hoek te passen. Anders is het met een scherpe hoek. Daar kom je niet weg met een vouw in een vlakke wand.

Alle reden om weer eens te kijken naar de hoek van een gebouw, in het kader van onze langlopende serie. Hoe is de scherpe hoek hier opgelost, en door wie eigenlijk?
Paris

Een afgeronde hoek als deze zou je eerder in Brussel verwachten. Er zijn wat Art Déco-kenmerken, maar het zijn er zo weinig dat je eerder van post-Déco, c.q. pre-Modernisme zou kunnen spreken.

De ronde vensters, hier voorzien van koddige gebogen vensterbankjes, komen vaak voor in zulke ontwerpen, en ook de sterke horizontale accentuering past er goed bij. De verticale kozijnpartijen vertonen fraaie cannelures, en dan hebben we alle decoratieve elementen wel genoemd.

De over het hele gebouw doorlopende horizontale stroken op de borstweringen verbinden de raampartijen tot schijnbare strookvensters. Op de hoek zijn alle horizontale lijnen doorgetrokken van de ene gevel naar de andere. De grote vensters op de hoek zijn meegebogen, behalve op de begane grond, waar zich een onmiskenbare entree bevindt op twee treden boven trottoirniveau.
Paris


Vanuit de lucht - maar niet vlak voor het gebouw - te zien is dat de dakopbouw enkele meters terugwijkt, maar congruent is met de hoek in de gevel. De architect heeft er duidelijk rekening mee gehouden dat de dakopbouw van een afstand wel te zien is.

Foto: Google Maps

Het interieur is enigszins verminkt door een inrichting in Franse overheidskantorenstijl, circa jaren '80. De bewoner van het pand is dan ook de Direction générale de l'administration et de la fonction publique. Bij ons korte bezoekje tijdens een bus-overstap hebben we niet kunnen vaststellen wat deze schimmige organisatie precies doet.

Het strakke, maar enigszins gedateerde gebouw blijkt in 1933 te zijn ontworpen door André Leconte (1894-1966). Vele overheidsgebouwen en stedebouwkundige projecten van zijn hand zijn nog te vinden in Frankrijk, Libanon, Mauritanië, Syrië, Venezuela, en vele andere landen.

Bronnen: