Leek hij verdwenen te zijn, met zijn live opgenomen album "Big World" toonde hij nog niets verloren te zijn van zijn hypnotiserende vermogens. Op zijn verzoek hield het publiek zich muisstil tijdens de opnames, en op de CD is er dan ook geen kuchje te horen dat de spanningsboog verstoort.
Joe Jackson was ook live op en top muzikant. Nog in juni 2009 trad hij, snipverkouden en grieperig, op in de Rode Doos, het Utrechtse muziekgebouw. In het openingsnummer met zijn tweemans-begeleidingsband viel de bassist uit, en de drummer stond er alleen voor. De bassist rommelt in stilte aan zijn snoertje, de drummer maakt er maar een solo van. Twee akkoorden van Jackson op de vleugel waren voldoende om er toch een nummer van te maken, niet in het minst dankzij z'n terloopse opmerking, 60 seconden na de start van het optreden: "How do you like the concert so far?"
O. Is het Michael Jackson. Nou. Michael Jackson is groot geworden dankzij het talent van zijn fenomenale producer Quincy Jones. De man die in 1951 voor het eerst een trompet aan zijn lippen zette en die na slechts 30 jaar ervaring zijn muzikale kennis in dienst stelde van een jonge artiest, om diens Off the wall en later Thriller te produceren. Wat de Beatles waren geweest zonder George Martin (weinig), dat was Michael Jackson zonder Quincy Jones (niks).
Hoe veel M. Jackson echt geïnteresseerd was in muziek, zie je op deze website. Het was allemaal buitenkant. Er is geen enkele muzieknoot te bekennen. Hij had een neus voor extreme trends, dat was alles. Sorry, Michael-fans. The King is dead, long live the King.
