Duizend bloemen bloeien

Laat duizend bloemen bloeien, was ooit het motto in China. Dat suggereert onbeperkte vrijheid en creativiteit. In deze internettijd is die vrijheid ver te zoeken in China. De Chinese leider Hu, en een andere globale moraalridder die dadelijk ter sprake komt, pleiten simultaan voor een ethisch reveil in de electronische media.

De communistische leider Hu Jintao wil het Chinese internet ‘reinigen’, en ‘leiding geven’ aan de Chinese internetgebruikers. Het woord ‘censuur’ valt niet.
Op dezelfde dag (24 januari 2007) komt Paus Benedictus met aanklacht tegen geweld en blote mensen in media als videospelletjes en televisie. Kinderen moeten daartegen worden beschermd, vindt hij.

Natuurlijk: geweld, pornografie – al te snel word je op internet geconfronteerd met nare extreme uitwassen van deze menselijke activiteiten. Liever niet, en daar werken we als internetgebruikers, al dan niet als ouder, met z’n allen aan. Dat is de natuur van het web. Paternalisme en censuur, gepropageerd door de communistische partij van China en de rooms-katholieke leiding, dat werkt niet.

China en het Vaticaan, samen ten strijde tegen vrijheid op het computerscherm. Is dat afgesproken werk? Lazen we niet onlangs dat het Vaticaan de betrekkingen met China wil verbeteren?

(oorspronkelijk gepubliceerd op het redactieweblog NewsroomNL van Radio Nederland Wereldomroep)

Het hoofd en de galg

(oorspronkelijk gepubliceerd op het redactieweblog NewsroomNL van Radio Nederland Wereldomroep)
 

Dat detail over het hoofd van de Saddam-getrouwe Barzan Ibrahim Hassan al-Tikriti, dat door zijn ophanging werd gescheiden van de romp, moest dat nou zo nodig in het nieuwsbericht worden vermeld?

We hebben het ons afgevraagd. Bij berichten over zware busongelukken, zelfmoordaanslagen en dergelijke, laten we gruwelijke details over het letsel van de slachtoffers meestal weg. Losse ledematen, stervende gemutileerden, waar ooggetuigen en ambulancepersoneel vaak melding van maken – ze komen in de nieuwsberichten niet voor. De redenering is dat zulke gegevens niets toevoegen aan de feiten.

Het hoofd van Barzan is wel een feit op zich, was ons oordeel. Het gebeuren leidt ongetwijfeld tot hernieuwde discussie over de barbaarsheid van de doodstraf in het algemeen, en ophanging in het bijzonder, en ophangingen in Irak in het allerbijzonderst. Bovendien was de Iraakse regering zelf één van de eersten die melding maakten van het gebeuren, voorafgegaan door de advocaat van Barzan. Vandaar dat de al dan niet beoogde onthoofding van meet af aan is meegenomen in ons nieuws.

Dat Barzan zelf niet wars was van bloederige taferelen (zie onderaan dit bericht van al-Jazeera en dit verslag van het verhoor van Barzan al-Tikriti) heeft geen enkele rol gespeeld bij het schrijven van het bericht.