woensdag 29 november 2006

Bekaaid Europa


De media besteden te weinig aandacht aan Europa. Die klacht hoor je vaak van Europarlementariërs, Europa-woordvoerders in de Kamer en bewindspersonen. Nou leent veel Europees nieuws zich niet bepaald voor korte, feitelijke nieuwsberichten. Er moet vaak veel worden uitgelegd, en de materie is niet altijd even spannend.

Vandaag was daarom een opmerkelijke dag, met maar liefst twee pittige EU-verhalen. Turkije krijgt een duidelijk signaal uit Brussel dat het nu eindelijk Cyprus moet erkennen: de toetredingsonderhandelingen worden deels geschorst totdat de Turkse regering normaal doet tegen de Cyprioten.

En Neelie Kroes legt een kartel in de rubberindustrie een miljoenenboete op van Microsoft-achtige proporties. Daar is ze weliswaar voor aangenomen, maar ze doet het toch maar.
Is dat alles? Nee, we hadden onze luisteraars en lezers vandaag ook nog kunnen verblijden met berichten over strengere EU-eisen aan de handel in broeikasgasuitstootrechten, EU-bezwaren tegen de verkoop van een Spaans energiebedrijf aan Duitsland, en een Europese klacht bij de WTO over Canadese accijnzen. Boeiend? Misschien wel. Alleen: berichten hierover waren dan in de plaats gekomen van andere, die we belangrijker vonden: over de NAVO-top in Riga, het pausbezoek in Turkije en uiteraard de kabinetsformatie.

Kortom, dat Europese nieuws is er wel. Maar soms hebben wij goede journalistieke redenen om er geen melding van te maken.

(oorspronkelijk gepubliceerd op het redactieweblog NewsroomNL van Radio Nederland Wereldomroep)

woensdag 15 november 2006

Gereformeerd bloggen

Bloggen is de rage, schrijft de Wereldomroep. Het doet me deugd dat het blogmedium geleidelijk aan ook wordt ontdekt door de oude media - dat kan beide partijen alleen maar ten goede komen.


En over partijen gesproken: mij werd gevraagd welke invloed de blogs (en sites) van Jan Marijnissen, Bouter Wos, Janpeterbalkenende en noem maar op hebben op mijn stemgedrag volgende week. Eerlijk gezegd: weinig invloed. Hooguit krijg ik een beeld van de mens achter de politicus, al dan niet geschetst door een ghostwriter.


Ik vermoed dat je zo'n blog vooral volgt wanneer je toch al een fan van de schrijver bent. Er is geen blog van een politicus die ik regelmatig volg.


Ja, bloggen is de rage, dat heeft de Wereldomroep goed gezien. Zelfs André Rouvoet heeft er één. De ultieme test is natuurlijk de goede Bas van der Vlies van de gereformeerde SGP, die door zijn campagnecommissie veel meer voor het voetlicht wordt gebracht dan bij vorige verkiezingen. Zelfs de SGP-website gaat zondags niet meer op zwart.


Vanochtend zat Van der Vlies in een pittig gesprek bij Rob Trip in het Radio 1 Journaal. De grote vraag is nu: krijgt Van der Vlies een weblog van zijn campagneteam? Als voormalig wiskundeleraar zal de man weinig moeite hebben met de tabjes, knopjes en velden, vermoed ik. Met de komst van Baslog, of hoe het ook zal gaan heten, is het stadium van de rage definitief voorbij: dan is bloggen gewoon geworden.

geselecteerd als gefixeerd bericht

Welkom op de weblog van Rob Kievit

- begonnen op 13 maart 2005 -

donderdag 2 november 2006

Bloggen, en daarna?

I've started this, so I'll finish. De gebruikelijke boodschap van quizmaster Magnus Magnusson wanneer zijn vraag onderbroken werd door het belletje van de 60 seconden. En zo is het ook met deze blog. Ik ben er ooit mee begonnen, dus vooruit maar. Het belletje van het slot heeft overigens nog altijd niet geklonken.


Recentelijk heb ik meer geblogd op newsroomnl.web-log.nl dan hier. Eén mening per dag vind ik wel genoeg.[newsroomnl is offline sinds de technische problemen van Sanoma/web-log.nl in 2011]


Toen we Newsroom NL begonnen, vroeg ik me af: wat zijn er, na het bloggen, nog meer voor rages* waar we achteraan kunnen gaan lopen? Ik kreeg vooral de neiging om bij voorbaat te zeggen: 'en daar doe ik nou eens lekker niet aan mee'. Het podcasten staat bij mij alweer een jaar in de ijskast. Hyven? Wat heb ik daaraan? Second Life? Ik heb al een leven, dank u. O ja, Joet Joep, tegenwoordig van Koekel? Nee, ik hou sowieso niet van video en tv.


(Overigens denk ik bij Second Life vooral aan een live-CD van Gruppo Sportivo met het big band jazzorkest van J.C. Tans samen, ook uitgebracht als Sing Sing, die ik nog altijd een keer wil horen. Moet ik toch eens harder naar gaan zoeken.)


Nee, ik vind het prima allemaal, maar ik wil toch ook wat tijd doorbrengen in de driedimensionale wereld. Klimop snoeien, messingbuisjes aan elkaar solderen, thee zetten, racefietsen... kijk, allemaal zonder toetsenbord, MMI, en breedband.


*rage is een Frans woord. Het betekent: hype. Een rage bestaat echt, een hype bestaat vooral uit elkaar napraten. Maar wie weet zulke dingen nog, tegenwoordig.